“Niemand is geboren met gelijke kansen. Iedereen moet zijn eigen weg zoeken. Daar komt pijn en geluk bij kijken. Ik werk met (eigen) angst, trauma en ongelijkheid. Diep van binnen ben ik bang nooit echte verbinding met mijn medemens te vinden of door mijn eigen fouten iemand van wie ik houd te verliezen. Het maken van voorstellingen is mijn ultieme poging die angst te begrijpen.”

Charles is maker van fysieke, beeldende theater-performances. Beweging is voor hem dé manier om publiek rechtstreeks aan te spreken op hun ervaring en gevoel. In zijn voorstellingen is hij op zoek naar vormen en narratieven die de existentiële dilemma’s van nu raken en verbeelden. Zijn werk beweegt zich ergens tussen performance, absurd theater en magisch-realisme. In zijn werk komen we terecht in tijdloze niemandslanden. Hij maakt theatrale vertalingen van de binnenwerelden van zijn personages door te spelen met droom en realiteit.

Hij toont emotionele non-lineaire zoektochten gekenmerkt door melancholie, humor en de drang naar het onbekende. Zijn voorstellingen zijn altijd een ode aan de transitorische aard van performance en theater: de toeschouwer is onderdeel van een voelbaar broze, zintuiglijke waarneming, die alleen op dat moment bestaat. Zo ontsluiert hij elke keer iets van de huidige condition humaine. De belangrijkste dualiteiten in zijn werk zijn utopie en dystopie, chaos en controle, slachtoffer en agressor, verbinding en ontheemding.

Victory Boogie Woogie: In de mime solo Victory Boogie Woogie plaatst Charles Pas zichzelf in een dystopische tussenruimte om te onderzoeken wat het betekent als je jezelf continu moet optuigen. Als verdwaalde jongeman gaat hij de strijd aan met het alledaagse, in een poging dat te temmen en op zoek te gaan naar alles wat daarachter ligt. Wat betekent het als je geen verbinding kan vinden, ontreddering de overhand krijgt, maar je niet anders weet dan door te gaan?

Bij deze voorstelling, waar de kracht ligt in het minimale gebruik van theatrale middelen, is Charles in dialoog met een volledig gesampled geluidsdecor van de soundtrack van het stadsleven. Victory Boogie Woogie is een dynamische trip waarin door middel van flitsen van een leven in de stad zich een steeds groter plaatje openbaart aan de toeschouwer. De dreiging van het radicaliseren van het individu ligt constant op de loer.

Reclaim: Eerder maakte hij bij Likeminds de voorstelling, Reclaim,  i.s.m. Doris Wennekers – een fysieke performance over de effecten van seksueel trauma. De hoofdpersoon doorleeft de gevolgen van haar ervaringen en claimt haar menselijke identiteit terug. In een visuele beeldtaal, geïnspireerd op EMDR-therapie, creëert Charles een indringende wereld die sluimert tussen droom en realiteit. Deze voorstelling was te zien Over het IJ Festival 2022.

Factory 2022 (begeleiding): Zes jonge makers uit ons vooropleidingstraject de Factory presenteren tijdens het festival hun allereerste groepsvoorstelling. Bij het ontwikkelen van deze voorstelling hebben ze volledige vrijheid in keuze voor inhoud en vorm om zo te kunnen onderzoeken hoe het is om zo helemaal zelf from scratch te maken. Ze worden daarbij begeleid door professionele makers. Tijdens deze voorstelling zal het thema wraak in verschillende vormen centraal staan.

De Factory bestaat uit Amra Boos, Ernanda Brandt, Oudail el Omari, Luisa Jager, Lara Roozemond en Emma van Stapele en ze worden bij het maken van deze voorstelling begeleid door Charles Pas.