Ik maak theater om vat te krijgen op de wereld om mij heen. Ik kijk, luister, zoek, merk op en vind daar vervolgens weer van alles van. Tijdens het maken geef ik alle dwaalsporen in die zoektocht een kans, zonder doelgericht naar een fixed answer te streven. Uiteindelijk creëer ik een puzzel voor mezelf, waarvan ik niet goed weet hoe die zal vallen en het publiek ook een paar stukjes in handen heeft.
Didi Kreike (hen/die/diens) studeerde in 2018 af als performer aan de Toneelacademie Maastricht. Bij Likeminds ontwikkelde hen zich verder als interdisciplinair (locatie)theatermaker, met een focus op de overlap tussen theater en het nachtleven. Als resident van Het Atelier 2021 (Oerol en Over het IJ) maakte hen de installatie ‘a queer.obj’, dat werd bekroond met de Joop Mulder Plak.
Vanuit een voorliefde voor punk- en nachtcultuur richtte hen met deze prijs het collectief R3LN4CHT op, in samenwerking met creatief producent Kas Pijs (hen/hun). In de basis maakt R3LN4CHT situation-specific werk, maar produceert daaromheen ook clubavonden, community gatherings en experimenteler werk. Een eigenzinnig collectief met wisselende makers, een rauwe visuele identiteit en een innovaitieve samenwerkingsvorm. Door immersive performances probeert R3LN4CHT de vinger telkens op de zere plek te leggen, bewust zout in eigen wonden te strooien en borrelen er tegelijkertijd driften of verlangens naar de oppervlakte. If you have a problem, make it worse.
Beyond Consent is de kickstart van R3LN4CHT. Deze performance-installatie nam gedurende 2023 vele vormen aan, waarbij publiek werd uitgenodigd om zich over te geven aan onbekende verlangens. De powerplay-arena onderzocht de constante spanning tussen verlangen tussen verlangen en angst. Dit werk is het eerste deel in de serie Critical Spaces, een reeks producties als alternatief op- en tegenhanger van “safer spaces”. R3LN4CHT laat zich hierbij leiden door queer vormen van ethische overtreding. Beyond Consent is een voorstel voor een nieuwe manier van samenzijn.
a queer.obj: Een digitale zoektocht naar nieuwe tools tot zelfreflectie, waarin door middel van kunstmatige intelligentie een fluïde lichaam wordt gegenereerd. Het lichamelijke veralngen naar nieuwe formats, frames en textures leidt tot nieuwe verhalen over ons zelfbeeld. Synthetische vormen die in onze fysieke dimensie onmogelijk leken. Een 3D webcamsessie met een self-generated lichaam.
Fotografie en video door Milan van Dril
Foto onder: Max van der Voort