As a participant in the Likeminds Factory, Doris showed herself last year as a strong physical performer with a great need to expose social themes. For example, she made her first solo performance about the bio-industry: ‘At the Table’. She puts down her frustrations, insecurities, and research with her grammar.

She is developing into an idiosyncratic maker with a particularly bizarre visual signature. Doris belongs to the new generation of young makers who look at the world from a different perspective. The generation that does not take over everything blindly but questions itself and others about small and more significant issues that play out in the world, but also in their own internal world and in the city.

Reclaim: In Reclaim worden de effecten van seksueel trauma geschetst, doorleefd en de menselijke identiteit weer terug geclaimed. Van meisje op straat naar mens in een vrouwelijk lichaam. In een schurende spelsolo, geïnspireerd op het beeldende element van EMDR-therapie, worden het slachtoffer en de dader aan het licht gebracht.

Dit is niet comfortabel
maar dat was het al niet
en dit was niet mijn bedoeling
maar ik zit een beetje klem
ik kom er niet meer uit
het zit vast
alles zit vast
ik voel mij een slak
vastgerold in haar huisje