Voor mij is theater, en het maken van theater, een gezamenlijke poging om iets te vatten en verwerken, om zo ruimte te maken voor datgene wat erna kan komen. Met kleinmenselijke verhalen vertel ik verhalen die in de samenleving taboe zijn, leg ik ze bloot, en probeer ik begrip en sympathie te wekken voor de personages. Een personage is in zekere zin altijd zo werkelijk als een levend mens. De poging iets taboe en onbekend kleinmenselijk en herkenbaar te maken moet voor mij doorzichtig zijn — met andere woorden, ik wil dat het publiek meegenomen wordt in de poging. Uit deze poging ontstaat een vacuum — een zwart gat nadat er orde geschapen is in een verhaal — en dan kan er nagedacht worden over de toekomst. Deze laatste stap is voor mij cruciaal. In die zin is mijn werk hoogst romantisch, in de idealistische zin — de combinatie van leed en hoop speelt altijd de hoofdrol in mijn werk.
Erasmus Mackenna
Erasmus Mackenna
werkt aan
1999 (talloze keren kwam ik thuis)
Zijn we het product van onze jeugd, of slechts van ons perspectief op onze jeugd?
Een moeder leeft plotseling afgescheiden van haar kinderen in gevangenschap. Haar zoon schrijft haar brieven en door het schrijven van die brieven komt hij erachter wat moederschap zou kunnen zijn. Hij probeert zich in haar te verplaatsten en zoekt naar wat hij betekent in haar leven. Een persoonlijke queeste verweven met live Ierse muziek.
Van Giovanni Brand & Erasmus Mackenna
Met Giovanni Brand, Simme Wouters en Julia van der Vlugt
Te zien tijdens Likeminds Bedankt
Over
Erasmus Mackenna (1999) is een Schots-Nederlandse theaterregisseur en lichtontwerper. Die studeerde in 2021 af aan de Theater Regie opleiding in Amsterdam. Erasmus maakte twee afstudeervoorstellingen – Mary Stuart, Queen of Scots en JUNK – en liep stage bij verschillende gezelschappen, o.a. Theater Utrecht en ITA. Tijdens de Regie opleiding begon die al met voorstellingen regisseren in Schotland. Het werk van Erasmus legt verhalen bloot die in de maatschappij taboe zijn. Diens werk is sterk romantisch en idealistisch. Terugkerende onderwerpen in hun werk zijn mentale ziekte, eenzaamheid, liefde, geweld, idealisme, klasse en emancipatie. Tekst, spel, live muziek en licht vormen het fundament van hun voorstellingen. De centrale vraag van diens werk is: hoe overleef ik in de wereld die er is, en hoe bouw ik aan de wereld waar ik in geloof?
Fotografie en video door Milan van Dril