Likeminds Studio

Uriah Havertong
Project: Lobsters never grow old [werktitel]
Deze acteur en theatermaker kwam na het afstuderen van de acteursopleiding van de RITCS School of Arts terug naar waar zijn eerste ervaringen als acteur zijn begonnen, hier bij Likeminds
Uriah tackelt tijdens zijn residentie zijn eigen body dysmorphia en ontleedt gebeurtenissen uit zijn eigen jeugd om te zien waar zijn gevoel van zelfhaat vandaan komt.
Tijdens zijn solo nam Uriah ons mee in zijn monoloog en gaf hij al zijn trauma bloot.

Met Coaching van Hildegard Draaijer, Aukje Verhoogh en Ludwig Bindervoet.

Tijn Hoekzema & Megan de Kruif
Project: everybody is always six handshakes away from Paris Hilton’s coke dealer.

Tijn en Megan hebben elkaar ontmoet op de toneelacademie in Maastricht. Vanaf het eerste project werden ze bij elkaar in de groep gezet en dit leek een terugkerend iets te zijn. Veel uren hebben ze besteed aan documentaires kijken, thee drinken, sigaretten roken en praten over het feit dat beide maar 6 handdrukken verwijderd zijn van Paris Hilton’s Coke dealer. Een fascinatie waar ze in eerste instantie werkelijkheid van wilden maken door hem echt te ontmoeten. En misschien dat dat op een dag nog gaat gebeuren maar eerst moest er een voorstelling over gemaakt worden.

Tijn & Megan hebben onder begeleiding van Laura de Geest onderzoek gedaan naar de thema’s omtrent de titel “everybody is always six handshakes away from Paris Hilton’s coke dealer”. Onverwachts is dat uitgemond in een eerste versie van een script over hedonisme, verlangen en hun leven als aanstormende talenten die wachten op succes.

Catoo Lustig & Damaris de Jong
Project: CATFISH of CARE CRASH
Het gaat over een cis-vrouw die in de zorg werkt en daarnaast mantelzorg doet voor haar moeder. Ons personage wordt dagelijks met het keurslijf van het gender vrouw geconfronteerd en begint als ze niet kan slapen te catfishen op Instagram. Via het catfishen belandt ze in de manosphere waar ze geconfronteerd wordt met het gender man #genderisaconstruct

Sebbe Poll
Ik ben bezig met een onderzoek naar waar mijn afval naartoe gaat. Daarvoor probeer ik het zo ver mogelijk achterna te reizen. Wat zit er achter het zwarte gat van de afvalbak?

Vera Morina, Shelley Bos & Jatou Sumbunu
Project: ALL WE HAVE IS NOW
De voorstelling “All we have is know” (werktitel) gaat over deelnemers van een spinning-les die, onder begeleiding van hun instructeur, langzaam los raken van hun stressvolle werkelijkheid om voor een uur te worden wie ze echt zijn.

ALL WE HAVE IS NOW wordt een pleidooi voor de samenleving om niet langer met elkaar te praten over ons werk en succes, maar om met elkaar te verbinden op onze angsten en fantasieën.

Rosita Dameri
Vanuit jeugdherinneringen vertelt Rosita een verhaal dat een voorbeeld weergeeft over het balans tussen liefde en haat. De spanning van een omgeving en opvoeding die constant dagelijks in conflict zijn, en hoe dit het perspectief op ‘normaal’ vervormd. De kern van Rosita’s verhaal geeft een diepgaande reflectie weer van de kracht van emoties en de menselijke veerkracht die daaruit kan ontstaan.

Silke van Kamp
Project: NOT AFRAID OF LOVE
Het essay is een analyse van het werk van beeldend kunstenaar Maurizio Cattelan en geeft een inkijk in hoe hij de wetten van de expositieruimte naar zijn hand zet en hoe daarin de aanwezigheid van het publiek centraal staat. Silke werkte in de residentie bij Likeminds samen met acteur en maker Elvis de Launay aan een lecture performance van dit essay.

Art & Joey
Samen (met anderen) doen zij een onderzoek naar hun Aziatische zijn.
Wie zijn we, als we niet meer willen voldoen aan de modelminderheid? Verhalen delen en vormen tot dans. Wanneer spreekt iets ook al is er geen spraak? Wanneer beweegt iets ook al is het geen dans? En wat betekent het om Aziatisch te zijn in Nederland?

Yeliz Dogan
Project: Ik Stop Met Verdrinken Anders Ga Ik Dood [werktitel]
Een stuk over “weten hoe je jezelf bemanning biedt, hoe je je zwemvest om moet doen voor alles dat wegzinkt”

Princess Bangura
Project: Mothership Junction (The Afrobot)
An AfroFuturistic Physical performance that is based upon the rediscovery of the African female body. This will be an introduction to The Afrobot. About her journey back to the past in other to create a possible future.

Finn Borath
Project: Nowhere Near to an End
Ik zoek naar nieuwe manieren technologie in te zetten in de kunst, het kille om te zetten in gevoel.

Rochelle Deekman
Project: Alleen zijn is (NIET) oké
De thema’s eenzaamheid, inwisselbaarheid en schijn zijn actueler dan ooit. De impact van sociale (media) druk en corona die nu tot eenzaamheid leiden, wil ik onderzoeken en invoelbaar maken.

Susannah Elmecky
Project: Iets fijns, iets liefs, iets goeds
Een zoektocht naar het mooiste van de mens.

Amro Kasr
Project: Roland Hayes; van slavenzoon naar opera-legende
“Hoe durft deze neger onze muziek te bevuilen?”
Quote uit een Duitse krant over Roland Hayes

Erasmus Mackenna
Project: JUNKY
Opstand is geen bezigheid, het is een levenswijze.

Merel Severs
Project: You cannot see me from where I’m looking at myself
Merel Severs is performer en theatermaker geïnteresseerd in menselijke emoties en hoe die tot uiting komen in lichaamstaal. Met haar werk bevraagt ze het dominante mainstream, mannelijke, heteroseksuele narratief.

Koen Verheijden
Project: De ruïnes van de bloemenstad
Met mijzelf als onderzoeksmateriaal ga ik woorden proberen te geven aan hoe de geschiedenis van voormalig Nederlands-Indië en de trauma’s van mijn Indische familie nog steeds in mij (en met mij vele ander derde generatie Indische Nederlanders) weerklinken.

Charles Pas
Project: Victory Boogie Woogie
i.s.m. ICK
Een fysieke solo over een man die probeert te overleven in de jungle van de stad. In een geluidsdecor van componist Willem Lenaerts probeert deze man zich staande te houden in de hectiek en de vervreemding en de druk die hem omringen.

Diane Mahín
Project: GUT
Hoe ziet een wereld eruit waarbij menselijke lichamen binnenstebuiten worden gekeerd, en de anatomische binnenkant de overhand neemt in het dagelijkse leven? Voor haar derde performance in de reeks GUT repeteerde Diane Mahín twee weken bij Likeminds.