interview

Ga het maar doen

In gesprek met de jonge leden van het Likeminds-ensemble

Door Matthijs van Maltha.

Matthijs van Maltha maakt deel uit van de redactie van Decamerone, een onderdeel van de likeminds Factory waarin tijdloze thema’s een kader vormen voor de verhalen van vandaag. Enkele van deze thema’s nam hij als leidraad voor een gesprek met de drie leden van het ensemble, over hun werk, ontwikkeling en toekomstplannen.

Mustafa Duygulu is 28 jaar. Hij is te zien in de tv-serie Celblok H en werkt bij Likeminds aan zijn nieuwe voorstelling. Dat mensen zijn leeftijd googelen wist hij nog niet. ‘Ik heb ook geen idee wie dat op zouden zoeken.’

Tijdens een reis naar Turkije ontmoette hij ooit Khadija Massaoudi. Via haar is hij bij Likeminds gekomen, een samenwerking die beviel. Khadija zat al langer bij Likeminds. ‘Ze waren nog maar net begonnen. Of het me interessant leek naast mijn andere werk af en toe eens mee te spelen. Nu maak ik fulltime theater.’

Sarah Jonker is het derde lid van het ensemble. ‘Nasrdin Dchar had al een solo gemaakt bij Likeminds,’ vertelt ze. ‘En ik wilde dat ook wel. Nasrdin heeft mij toen aan Likeminds gekoppeld. Dat kon, een solo maken. Of ik dan wel binnen drie weken met een plan wilde komen.’ Ik ben nooit in een hokje geplaatst, ze hebben altijd gekeken naar wie ik ben en wat ik te bieden heb.

VRIJGEVIGHEID

‘Begeleiding,’ antwoordt Mustafa als ik hem vraag wat Likeminds hem heeft gegeven. ‘Een idee is meestal vrij rauw. Ik wist nooit hoe ik het op papier moest krijgen. Het is lastig een beeld te communiceren naar verschillende mensen, om de schakels van idee naar concept naar voorstelling te maken. Daar hebben ze me mee geholpen. Het was voor mij goed om ervaring op te doen

als maker. Ik was heel erg zoekende, en eigenlijk zit ik nu nog in dat traject.’

De mogelijkheid die Likeminds biedt, is ook voor Sarah belangrijk. ‘Wat Likeminds mij heeft gegeven is ruimte. Letterlijk ruimte, ruimte om te kunnen repeteren. Maar ook speelplekken. “Ga het maar doen,” dat is de mogelijkheid die ze je bieden.’

‘Likeminds heeft mij vrijheid gegeven,’ stelt Khadija. ‘De vrijheid om mezelf als maker te ontwikkelen. De vrijheid mezelf te zijn. Ik ben nooit in een hokje geplaatst, ze hebben altijd gekeken naar wie ik ben en wat ik te bieden heb.’ Ook Mustafa kan die vrijheid waarderen. ‘Ze vragen wat je precies wilt, en dan gaan ze je daar mee helpen. Nog nooit is er gezegd: “Dat doen we niet.” Op dat moment ben je pijnlijk alleen.

PIJNLIJKE VERWORVENHEDEN

‘Voordat ik bij Likeminds kwam, probeerde ik alleen een solo te maken,’ vertelt Sarah. ‘Maar dan ook echt alleen, ik wilde alles zelf doen. Dat was veel te veel. Op dat moment ben je pijnlijk alleen. Likeminds heeft me gestimuleerd om hulp te vragen. Om systeem en structuur in dingen aan te brengen.’

Naast zijn werk voor Likeminds schrijft Mustafa ook nog scenario’s, regisseert hij en speelt hij in films. ‘Soms is het pijnlijk om mijn film-achtergrond te verbergen als ik theater maak. Ik vraag me wel eens af hoe het zou zijn als ik alleen maar theater maakte. Maar eigenlijk heb ik het een ook nodig voor het andere. Daar heb ik het druk mee, maar je zal mij niet horen zeggen dat het té zwaar is.’

‘Een voorstelling die ik een paar jaar geleden maakte,’ zegt Khadija in antwoord op mijn vraag naar haar ‘pijnlijke verworvenheden’. ‘Dat was dan ook een moeilijk maakproces. Alles wat ik verder bij Likeminds heb gemaakt, is eigenlijk wel goed gegaan.’ Soms moet je dienstbaar zijn aan andermans ideeën.

TEGENSLAG

‘Dus die voorstelling was ook mijn grootste tegenslag. Alles wat bij het maken mis kon gaan, ging goed mis. Dat heeft toen een enorme impact op me gehad. Een keihard leermoment,’ vertelt Khadija.

‘Het is een tegenslag om mezelf tegen te komen. Soms moet je dienstbaar zijn aan andermans ideeën,’ vertelt Mustafa als ik hem naar zijn grootste tegenslag in al die tijd vraag. ‘Soms is dat goed, jezelf eraan overgeven. Maar het is niet mijn sterkste kant. Ik blijf mijn eigen inzichten hebben.’

‘Mijn tegenslagen zijn als je energie in eenvoorstelling steekt, en hem dan maar vijf keer speelt. Je hebt langere speelperiodes nodig om een voorstelling te laten groeien. Maar

daar kan Likeminds niets aan doen,’ geeft Sarah toe. Ik wil de emoties voelbaar maken

WAT STRAKS?

Momenteel werkt het ensemble aan een nieuwe voorstelling, over macht en machtsmisbruik. Ook zijn ze bezig met hun eigen voorstellingen. Sarah gaat samen met IJbert Verweij Decadence van Steven Berkhoff spelen. En ze wil volgend jaar een muziektheatervoorstelling maken met acteurs en muzikanten uit Marokko. ‘Khadija speelt daar ook in. De tekst wordt geschreven door Lennard van Rij.’

Mustafa maakt een voorstelling gebaseerd op de film Leaving Las Vegas. ‘Het moet niet gewoon een filmbewerking worden. Ik wil de emoties voelbaar maken.’ Ook zal zijn voorstelling Closer hernomen worden. En hij denkt na over wat zijn laatste voorstelling bij Likeminds gaat worden.

Ook Khadija werkt aan een nieuwe voorstelling, Dicht bij mij. Die maakt ze samen met Koen Kreulen en de eindregisseur is Sarah Ringoet. ‘Ik heb veel plannen voor komende tijd. Maar voorlopig ben ik wel even zoet met deze voorstelling.’

Matthijs van Maltha studeert theaterwetenschap aan de UvA en is redacteur voor decamerone.nu

Likeminds is een collectief van cultureel diverse kunstenaars die een stem geven aan de stadscultuur van nu. Jonge multi-talenten krijgen de gelegenheid zich te ontwikkelen tot professionele theatermakers en vertellen de verhalen van een snel veranderende wereld. 

www.likeminds.nl

www.decamerone.nu