Als je de grootste thema’s zou moeten benoemen, welke zouden dat zijn?
De solo gaat over de zoektocht naar identiteit, en eigenlijk over de zoektocht naar liefde. Ik ben er heilig van overtuigd dat dat is waar we allemaal naar op zoek zijn. Liefde. In welke vorm dan ook.
Verder passeren nog een aantal thema’s de revue: machtsverhoudingen, de hang naar destructie en de romantisering daarvan. En verslavingsmentaliteit. Dat kan zich uiten in bijvoorbeeld te veel drinken maar ik denk dat de hele maatschappij ervan doordrenkt is. Het hele kapitalistische systeem zet wat mij betreft in op verslaving. We worden constant eager gemaakt; doe dit, want daar krijg je een kick van. Doe dit, want daar word je gelukkig van. Terwijl, alles is een opvulling. Een opvulling van dingen waar we geen antwoorden op hebben, wat we niet aan durven aan te gaan, wat oncomfortabel voelt. En dat is in zo’n club ontzettend aan de hand natuurlijk. En gooi daar dan nog eens machtsverhoudingen, man-vrouw verhoudingen, geld en alcohol bij, en je hebt een pretty interesting cocktail.
Wat wil je het publiek vertellen of meegeven over die wereld?
Wat ik wil laten zien, is de schoonheid én de lelijkheid van die wereld. Die staat natuurlijk metafoor voor de echte wereld. Zo’n club geeft een goed kader om iets te vertellen over de wereld waar we nu in zitten. Het is een vernauwing maar ook een uitvergroting van alles wat er al is.
Ik zou het mooi vinden als het publiek daarin mee gaat. Ik vergelijk het wel eens met een taart; je proeft het, en het is heel lekker, maar je weet nu al dat je heel misselijk gaat worden, en toch wil je nog een hap meenemen. Want die eerste hap is zo lekker. En dan is eigenlijk al beklonken dat die hele taart opgaat. Die dualiteit, die tegenstrijdigheid fascineert mij mateloos.