Nieuwsbrief december / einde jaar

Nieuwsbrief december / einde jaar

Grootstedelijke ontwikkelplek voor meerstemmige theatermakers

Het jaar 2023 is voor makers, (oud)medewerkers en andere betrokkenen een heel bewogen, intens jaar geweest waar in er zaken aan het licht zijn gekomen die ons tot in de kern hebben geraakt. Er is iets goed mis gegaan, daar moeten we van leren. Dit brengt verwarring en onzekerheid met zich mee en hoe we daar mee om moeten gaan is voor ons allen een zoektocht. We pakken dit leerproces op en gaan met elkaar, medewerkers, makers en partners, de dialoog aan. Dat is voor de buitenwereld niet altijd zichtbaar. Het zijn soms ongemakkelijke, kwetsbare, maar ook mooie en leerzame gesprekken. Maar er is een stevig gevoel van doel. We zullen ons ook in 2024 nog harder maken voor een prettige, transparante en sociaal veilige omgeving. We zullen nooit en nimmer tolereren dat er grensoverschrijdend gedrag bij Likeminds plaatsvindt of wordt ervaren.

Ondanks alles hebben we ervoor gekozen om door te gaan met maken wat wij als Likeminds belangrijk vinden. Dat we door zijn gegaan voelde wellicht niet voor iedereen gepast, daar zijn we ons van bewust. Er is in de afgelopen periode hard gewerkt om het podium te blijven voor stemmen en verhalen die niet vanzelfsprekend een plek krijgen en bijdragen aan een bredere representatie in het culturele landschap.

De voorstellingen Vecht, over institutioneel racisme, en VLAG over landsgrenzen, eigendom, kapitalisme en identiteit, toerden dit najaar door het land. We hebben de jongste generatie theaterwerkers, de Factory de kans gegeven om te reflecteren op  identiteit, representatie, accountability en veiligheid. We hebben met Likeminds Bedankt voortgezet waar we als organisatie een podium voor willen zijn: een kritische reflectie op de tijd, agenderend en poëtisch.

We kijken terug op een ingewikkeld jaar met prachtige voorstellingen, we gaan moedig voorwaarts en wensen iedereen en onszelf een helder 2024.

Groet,
Sanne, Frank en alle medewerkers van Likeminds

In het nieuwe jaar

Alter gaat in première

Een muzikale migratiereis over de diepste wonden en pijn in een familie. Pijn waarover gezwegen wordt, maar die ver doorklinkt in de volgende generaties.

In Alter staat de versplintering die migratie teweegbrengt centraal. Het leven in twee werelden: het denken en voelen op twee manieren en de verwarring die dat teweegbrengt. Dilan Yurdakul zoomt in op de strijd die ze als nazaat van de migrant levert, om de onverwerkte trauma’s van gebroken ouders en grootouders te overwinnen en zo dichter bij haarzelf en haar toekomst te komen. Hoe staat zij als derde generatie vrouw tegenover het moederschap, wat wil ze doorgeven? Wat neemt ze mee en wat laat ze achter, wat is er gewonnen en wat is er verloren?

‘Ik ben niet wat mij overkomt, ik ben wat ik koos te worden.’

Met de achtergebleven stukken van haar familieverhaal probeert Dilan lijnen te trekken naar haar eigen verhaal en toekomst. Baba, papa, die zijn dorp in Turkije de rug toekeerde. Babaanne en anneanne, beide oma’s, die zich volledig opofferden voor het gezin. Anne, haar moeder, die in verwarring is tussen het kiezen voor haar vrijheid en de opoffering voor haar gezin. En dede, opa, die zegt: ‘Jij en ik Dilan, wij voelen dezelfde pijn.’ De pijn wanneer je jezelf niet langer in de familie herkent. Dilan onderzoekt welke ‘alters’ ze met zich meedraagt en hoe ze haar leven verder moet vormgeven, want anders dan degenen die haar zijn voorafgegaan, kan zij bewust haar eigen toekomst bepalen.

Alter speelt 9, 10, 11 (première), 14, 15, 16 februari bij Likeminds, Amsterdam Noord. Najaar 2024 gaat de voorstelling op tournee.

Foto door: Isabelle van Putten
Artwork door: Bas Koopmans

Great Apes of the West Coast voor het eerst in Amsterdam

‘In Afrika wist ik wat de kleur van mijn huid was, maar nooit wist ik wat het betekende, tot ik naar Nederland kwam.’

In een poging om ‘een liefdesbrief aan haar volk’ te schrijven en haar West-Afrikaanse roots te herontdekken, wordt Great Apes of the West Coast een visuele, muzikale en lyrische solovoorstelling die het verhaal van de West-Afrikaanse cultuur vertelt door de stem van een West-Afrikaanse vrouw. Het is een verhaal van herbeginnen, herontdekken en herinneren. Het publiek wordt van harte uitgenodigd om zichaan te sluiten bij en getuige te zijn van Princess’ reis naar een nieuw bewustzijn,dat groeide op de voor haar meest heilige plek: het podium. De podiumtaal van Princess werd dag na dag gekneed door de ontdekking van zowel de westerse als de West-Afrikaanse kunstvormen, door hun verschillen, gelijkenissen en unieke combinaties. Met het creëren van een eigen artistieke taal ontdekte ze de wereld waarin zij leeft.

Great Apes of the West Coast was eerder al te zien in Gent en Heerlen.
Op 2 en 3 februari komt de voorstelling van Princess Isatu Hassan Bangura eindelijk naar ons eigen Likeminds podium in Amsterdam.

Foto door: Michiel Devijver

Twee premières in de Grote Zaal

Volgende maand gaan maar liefst twee voorstellingen in première in ons theater!

Verzoeknummer – Golden Palace | 9 & 10 januari 2024
In seizoen 2023-2024 brengt Golden Palace Verzoeknummer van gastregisseur Jessie L’Herminez. De voorstelling is gebaseerd op het door Franz Kroetz geschreven toneelstuk Wunschkonzert – een tekstloos, real-time toneelexperiment uit 1973. We volgen mevrouw Rasch op een schijnbaar willekeurige avond terwijl ze thee zet, tapijt tuft en naar de radio luistert. Tot de avond een onverwachte wending neemt. Kroetz schreef het stuk als aanklacht tegen het kapitalisme en was van mening dat er een revolutie zou plaatsvinden als mensen hun woede op het systeem zouden richten in plaats van op zichzelf. Vijftig jaar later vraagt Jessie L’Herminez zich af of er in al die tijd iets is veranderd.

Meta-moe – Emma Buysse & Luna Joosten & via Rudolphi | 30 & 31 januari 2024
Aan een opgespoten strand van een all-inclusive resort ontmoeten twee vakantiegangers elkaar. Hannelore (25) ligt in haar Björn Borg bikini op haar Ajax handdoek. Terwijl ze Kanye West luistert op haar Airpods, draait ze om de twintig minuten van buik naar rug en weer terug. Berry (40), ligt op zijn hyper- flexibele strandbedje, afwisselend Nietzsche en Dostojevski te lezen, terwijl hij zijn Volkskrant Magazine-app refresht. Ze raken in gesprek over de lauwe frieten van het ellenlange buffet, het gemak van zelfbruiner en de zevende symfonie van Beethoven. Totdat ze erachter komen dat ze elkaar kennen en beiden niet meer kunnen ontkennen wie ze ooit waren.

AGENDA